Lipiec to siódmy miesiąc roku w kalendarzu gregoriańskim, obejmujący pełnię lata na półkuli północnej. Nazwa tego miesiąca ma głęboko słowiańskie korzenie i wiąże się bezpośrednio z przyrodą oraz cyklem życia roślin, które były ważne dla dawnych mieszkańców ziem polskich.
Pochodzenie słowa „lipiec” wywodzi się od drzewa lipy, które w tym czasie kwitnie najintensywniej. Lipa była uważana za drzewo święte i miała szczególne znaczenie w kulturze ludowej – jej kwiaty wykorzystywano w ziołolecznictwie, a sam jej zapach kojarzył się z ciepłem, spokojem i domowym ogniskiem. Kwitnące lipy przyciągały także pszczoły, co czyniło lipiec ważnym miesiącem dla pszczelarzy – to właśnie wtedy powstaje aromatyczny miód lipowy.
W odróżnieniu od nazw miesięcy pochodzenia łacińskiego, jak np. styczeń (od Januarius) czy marzec (od Marsa), nazwa „lipiec” jest typowa dla języków słowiańskich i oddaje silny związek dawnych społeczności z naturą i cyklem wegetacyjnym roślin.
Lipiec to zatem nie tylko czas letnich wakacji, ale również miesiąc, którego nazwa przypomina o bliskiej relacji człowieka z przyrodą i tradycją.